Słowacja

... stajemy na wysokości 1573 m n.p.m., na najniższej przełęczy w całej grani głównej Tatr (aż do Siwego Wierchu), nazwanej Palenicą Jałowiecką (słow. Pálenica). 

Widok z Vrch Podžiar w kierunku głównego grzbietu Małej Fatry. Na pierwszym planie mamy Południowy Groń (słow. Poludňový grúň, 1460 m n.p.m.), którego grzbiet opada na& Grúň (989 m n.p.m.), gdzie stoi nasze schronisko Chata na Grúni.

Górskie szlaki prowadzić nas będą znów po Tatrach Wysokich. Mamy dziś zamiar dotrzeć na przełęcz, nazwaną w 1956 roku przez Jana Alfreda Szczepańskiego „słowackim Zawratem”.

Bratysława pozostaje w cieniu bardziej znanej Pragi. Choć stolica Słowacji jest mniej popularna od stolicy Czech, to zdecydowanie warto ją odwiedzić. Jest to miasto, w którym historię można bowiem spotkać na każdym kroku. 

Jesteśmy tuż pod szczytem Straníka (769 m n.p.m.), tylko kilka, a może kilkanaście metrów niżej od niego. Osiągamy go wspinając się pośród kilku niewielkich, wystających skałek.

Z optymizmem zaczynamy patrzeć na dalszą wędrówkę, ale tylko na chwilę, bo niebawem zaczyna padać śnieg z deszczem a potem śnieg. Robi się dokuczliwie zimno. Przydają się rękawiczki, choć nie na długo, bo szybko mokną.

Między drzewami mamy co raz więcej prześwitów, przez które zaczyna przedostawać się niesamowity widok na potężne granie skalne, ośnieżone i połyskujące w słońcu.

Dlaczego 1200 na 1100, bo 1200 m przewyższenia w górę na 1100 m w dół, tyle własnie popełnilismy. Dwa lata temu będąc na przełęczy Waga pod Rysami zrodził się pomysł aby wejść na tą przełęcz od strony Ciężkiej Doliny.

... Mamy też świetny podgląd na Dolinę Chochołowską, Bobrowiec i jakże sugestywny obraz Kominiarskiego Wierchu, z którego wnętrza wydobywa się obłok, niczym z komina.

W najbardziej oblężony dzień roku zachciało się nam wycieczki w Tatry. A że jesteśmy wręcz chorobliwie uczuleni na zatłoczone szlaki trzeba było coś wykombinować. I tu bez skrupułów musze się pochwalić ...

Środek lata, media rozpisują się o szczycie sezonu turystycznego w Tatrach i wszechobecnych tłumach na szlakach, tymczasem są jeszcze takie miejsca, gdzie spotkanie kogokolwiek na trasie graniczy z cudem.

Wędrówkę na najwyższy szczyt Tatr Zachodnich rozpoczynamy w niewielkiej osadzie Podbańska (słow. Podbanské). Jej nazwa wiąże się z czynnymi do końca XVIII wieku kopalniami (baniami) pod szczytem Krywania.